Urazy mięśni u kotów powstają najczęściej w wyniku upadków z wysokości, gwałtownych skoków, walk z innymi zwierzętami lub wypadków komunikacyjnych. Choć koty słyną ze swojej zwinności, przeciążenia i urazy mogą prowadzić do poważnych kontuzji, utrudniających poruszanie się i obniżających komfort życia.
Leczenie tradycyjne obejmuje odpoczynek, stosowanie zimnych lub ciepłych okładów, podawanie leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych oraz stopniową rehabilitację. W cięższych przypadkach konieczne bywa unieruchomienie kończyny lub zabieg chirurgiczny.
MSC wykazują działanie przeciwzapalne i regeneracyjne, wspierają odbudowę włókien mięśniowych i poprawiają elastyczność tkanki. Stosuje się je w poważniejszych urazach oraz w przypadkach przewlekłych kontuzji.
👉 Sprawdź jak działają mezenchymalne komórki macierzyste
PRP wspiera procesy naprawcze w tkance mięśniowej, stymulując angiogenezę i proliferację komórek mięśniowych. Może znacząco skrócić czas regeneracji i ograniczyć tworzenie się tkanki bliznowatej.
W stanach przewlekłego zapalenia po urazach mięśni terapia IL-1 może pomóc w redukcji bólu i poprawie komfortu życia kota.
👉 Zobacz więcej o terapii i leczeniu bólu IL-1
Etap 1 – świeże urazy: PRP jako wsparcie szybkiego gojenia.
Etap 2 – poważne kontuzje lub nawrotowe urazy: MSC w celu przyspieszenia regeneracji..
Etap 3 – przewlekłe zapalenie i ból: IL-1 jako terapia wspierająca.
Urazy mięśni u kotów mogą prowadzić do długotrwałych problemów zdrowotnych i ograniczenia naturalnej aktywności zwierzęcia. Standardowe leczenie często jest niewystarczające, dlatego coraz większą rolę odgrywają terapie biologiczne – PRP i MSC, a w cięższych przypadkach także IL-1 – które wspierają proces gojenia i zapewniają szybszy powrót kota do pełnej sprawności.
Tak – PRP pochodzi z krwi pacjenta, co eliminuje ryzyko reakcji immunologicznej.
Od kilku tygodni do kilku miesięcy, w zależności od rozległości uszkodzenia i zastosowanej terapii.
Przy rozległych, trudno gojących się lub przewlekłych urazach mięśni.
Nie – stosuje się je w przypadkach przewlekłego zapalenia i bólu, gdy inne terapie nie są wystarczające.
